نام اسب

نام اسب‌هاي گوناگون در زبان فارسي

سر يك اسب در يكي از مينياتورهاي ايراني مربوط به يكي از دستنوشته‌هاي مثنوي مولوي از سال ۸۹۱ق./۱۴۸۶م.باره يا بارگي، به معني مطلق اسب گفته مي‌شود و ربطي به باربري ندارد.
بالاد و بالاده : به اسب تندرو يا اسب يدكي گفته مي‌شود. 
بوز: به اسب نيله (كبودرنگ) گفته مي‌شود. 
توسن : اسب سركش را مي‌گويند. 
جُرده : به اسب اخته مي‌گويند. 
چرمه : به اسب سپيد يا اسبي كه دست و پايش سپيد باشد گفته مي‌شود. 
خنگ : اسب سپيد را مي‌گويند. 
سمند : اسب زرد را مي‌گويند. 
نَوَند : اسب تندرو را مي‌گويند. 
يَكران : اسب نژاده و نجيب را گويند.